Mini Encyklopedia Roślin

Acena Buchanana – Acaena Buchananii

Opis:

Roślina pochodzi z Nowej Zelandii. Dorasta do 5-10 cm, rozrasta się z pokrywających ziemie pędów i rośnie w średnim tempie. Liście okrągłe, ząbkowane, potrójnie pierzaste, podobne do liści róży, srebrzyste do szarozielonego po obu stronach blaszki, zimozielone. Główka kwiatu okrągła, gładka ze stożkowatymi igiełkami w kolorach od zielonego do żółtego. Po kwitnieniu pojawiają się czerwonobrunatne, zaokrąglone kolczaste owoce.

Uprawa:

Stanowisko słoneczne, gleba lżejsza, piaszczysta, nawet sucha. Roślina źle znosi stalą wilgoć. Jeśli roślina za bardzo się rozrośnie trzeba ją przyciąć. Dobrze znosi susze.

Zastosowanie:

Zimozielona roślina okrywowa, nadająca się na male i większe powierzchnie, ogrody skalne, grobowce i ogrody na dachu. Pięknie komponuje się z kwiatami cebulowymi i trawami.

Kwitnienie:

Czerwiec - Lipiec.

Zimowanie:

Roślina mrozoodporna. W bardzo zimnych regionach należy wymaga przykrycia na zimę.

Uwagi:

Rozmnażanie. Wiosna lub po kwitnieniu, przez podział rośliny, jesienią przez wysiew nasion, najlepiej w pojemnikach chroniących przed mrozem. Późną wiosna można odciąć zielone pędy lub oddzielać pędy ukorzenione i sadzić w innych miejscach.

Acena Drobnolistna - Acaena microphylla

Opis:

Bylina okrywowa i zadarniająca, jej czerwonawe pędy płożą się po ziemi i osiągają długość do 1 m. Atrakcyjności przydają acenie drobne, pierzaste liście do 10 cm długości, złożone z ząbkowanych sinozielonych listków, które nadają roślinie ciekawe sinozielone zabarwienie. Kwiatostany kuliste, żółtozielone z czerwonymi pręcikami osadzone są na szypułkach długości 10-15 cm,

Uprawa:

Roślina ma niewielkie wymagania, świetnie czuje się na stanowiskach słonecznych i półcienistych. Acena drobnolistna być sadzona w towarzystwie iglaków i niskich krzewów. Lubi glebę piaszczysto-gliniastą. Przy uprawie aceny należy brać uwagę jej ekspansywny charakter i zapewnić jej odpowiednią przestrzeń.

Zastosowanie:
Acena drobnolistna nadaje się do zadarnienia powierzchni w ogrodzie skalnym i wrzosowiskowym. Roślina nadaje się również do obsadzania murków skalnych.

Kwitnienie:

Od lipca do września.

Achimenes wielkokwiatowy

 Opis:
Achimenes w naturalnym środowisku występuje na obszarach Ameryki Środkowej i Południowej. Roślina osiąga wysokość do 50 centymetrów. Z kątów ułożonych na krzyż liści wyrastają nieco krzywo talerzykowate kwiaty, najczęściej kolory fioletowo, czerwonego, różowego lub białego, ale znane są też inne kolory.

Uprawa:
Achimenes lubi stanowisko jasne z dużą ilością światła ale bez bezpośredniego nasłonecznienia. Optymalna temperatura uprawy to ok. 20 ºC, w okresie zimowego spoczynku kilka stopni mniej. W zimie cześć nadziemna stopniowo usycha, ograniczamy wtedy podlewanie do minimum, nie dopuszczając tu całkowitego wyschnięcia gleby. Wczesną wiosną wykopujemy kłącze, usuwamy stare i słabe pędy i sadzimy do niewielkich naczyń, przykrywając roślinę 1,5 centymetrową warstwą ziemi. Ziemia standardowa, optymalna powinna być dość pulchna, najlepiej torfowa. Zaczynamy stopniowo podlewać. W okresie kwitnienia zalecane jest nawożenie słabymi nawozami do roślin doniczkowych. Rozmnażanie wiosną przez podział kłącza. Zbyt suche powietrze może doprowadzić do ataku mszyc.

Zastosowanie:
Doskonała ale niestety mało znana roślina doniczkowa. Wśród prawdziwych znawców i miłośników kwiatów cieszy się olbrzymim powodzeniem, ze względu na przepiękne kwiaty, którymi jest obsypana. Pielęgnacja tej rośliny jest dość prosta.

Kwitnienie:
Achimenes wielkokwiatowy kwitnie od lipca do września.

Uwagi:
W okresie zimowym całkowicie usycha część naziemna, często początkujący hodowcy myślą iż ich roślina zginęła podczas gdy przechodzi ona stan zimowego spoczynku.

 Acidanthera - Acidantera

Opis:
Acidantera osiąga wysokość ok. 80 centymetrów. Najbardziej znana jest Acidantera dwubarwna A.bicolor o dorastających do 10 centymetrów średnicy białych kwiatach.

Uprawa:
Acidantera lubi cieple, słoneczne miejsca, cebule sadzimy na głębokości ok. 10 centymetrów, odczyn gleby obojętny. Sadzenie cebul od połowy kwietnia do połowy maja.

Zastosowanie:
Cebule wykopujemy na przełomie września i października, przechowujemy w suchym, zaciemnionym miejscu w temp. ok. 15C.

Kwitnienie:
Lipiec - sierpień
 

Zimowanie:
Roślina wrażliwa na niskie temperatury.

Adenium – Róża pustyni

 

Opis:Adenium zwane różą pustyni w naturalnych warunkach występuje w pustynnych obszarach Półwyspu Arabskiego i w Afryce. Adenium jest sukulentem o charakterystycznym grubym, u dołu najczęściej sporo szerszym pniu. Liście mięsiste, ułożone spiralnie na grubych gałązkach. Kwiaty duże, pojedyncze, najczęściej koloru różowego, jasno lub ciemno czerwonego.
 

Uprawa: 

Stanowisko jasne, ciepłe, słoneczne ale w okresie największych upałów należy chronić roślinę przed bezpośrednim nasłonecznieniem, w normalnych ilościach roślina lubi słońce. W okresie od wiosny do końca lata roślina wymaga systematycznego podlewania, nie należy jednak przesadzać z wodą. Jak każdy sukulent posiada zdolności do gromadzenia wody. Lepiej podlewać za mało niż przesadzić z wodą, zbyt duża ilość wody powoduje gnicie korzeni. W okresie zimowym ograniczamy podlewanie. Ziemia przepuszczalna, najlepiej zakupić w sklepie ogrodniczym specjalną ziemię do kaktusów i sukulentów. W razie potrzeby przesadzamy roślinę wczesną wiosną. Od marca do sierpnia nawozimy. Rozmnażanie przez wysiew nasion wczesną wiosna lub z sadzonek. Młode sadzonki wsadzamy do mieszaniny torfu z piaskiem, niedopuszczając do przeschnięcia gleby. Młode rośliny dość szybko i łatwo ukorzeniają się. Najlepszym okresem sadzonkowania jest wiosna. W miejscu o małej ilości światła adenium mniej intensywnie kwitnie.
 

Zastosowanie:

Łatwa w uprawie roślina doniczkowa.
 

Kwitnienie:

Adenium kwitnie od kwietnia do września.
 

Uwagi:

Róża pustyni ma biały bardzo trujący sok.

UWAGA !!!

Strona jest ciągle aktualizowana wkrótce więcej gatunków :)